zapytałam znajomej Bawarki. „Pewnie, piękne miasto. Tylko pamiętaj, że to już Szwabia”. Następne pytanie cisnące się na usta? „ No i co z tego?” I popłynęła opowieść o Szwabii, czyli małej historycznej krainie w południowo-zachodniej części Bawarii, której mieszkańcy nie są lubiani w swoim kraju, podobnie jak u nas mieszkańcy Krakowa niezbyt pochlebnie mówią o … Czytaj dalej A może pojechać do Augsburga? – →

Ten tekst piosenki Jonasza Kofty świetnie pokazuje, jak ważny i nierozerwalny jest związek człowieka z przyrodą. Staramy się być samorządni i niezależni, wszystko kontrolować – zdarzenia, uczucia, zaplanować całe życie, nie zostawiać miejsca na przypadki. Małgorzata Hillar pisze o nas: My z dru­giej po­ło­wy XX wie­ku roz­bi­ja­ją­cy ato­my zdo­byw­cy księ­ży­ca wsty­dzi­my się mięk­kich ge­stów czu­łych … Czytaj dalej Pamiętajcie o ogrodach, przecież stamtąd przyszliście… →

Ten tekst poświęcam Ginesowi, psu przecudnej urody, który nie mógł wylegitymować się żadną rasą, ale z którym szliśmy przez życie przez ostatnie 15 lat, aż do tego strasznego dnia w maju kiedy musieliśmy się rozstać na zawsze. Piszę o Ginesie, ale myślę także o Nyx, Korusiu, Karmen i o wszystkich właścicielach psów, którym serce pękło … Czytaj dalej Gdziekolwiek jesteś… →

śpiewała Kasia Sobczyk w pięknym przeboju o Małym Księciu. Przypomniałam sobie tę piosenkę gdy zobaczyłam Roseninsel. Zaczęło się oczywiście od Sisi. Koniecznie chciałam pojechać do Possenhofen żeby zobaczyć zameczek, który tak lubiła i w którym spędzała letnie wakacje razem z mamą Ludwiką, tatą Maksymilianem i rodzeństwem. http://www.bayregio-starnberger-see.de/tipps/sisi-schlos-possenhofen.php Zamek Possenhofen położony jest nad brzegiem Starnbergersee, 27 … Czytaj dalej „ I ujrzał park z tysiącem róż…” →

Dziś zapraszam Was do dwóch pałaców. Wprawdzie nieco oddalonych od Monachium, ale nie będziecie żałować! Pierwszy z nich to zespół pałacowo-parkowy, należący do największych i najbardziej imponujących pałaców w Bawarii. Jest trochę niedoceniany, wielu nazwa Schleissheim z niczym się nie kojarzy. Na pewno jest mniej znany niż Nymphenburg czy Rezydencja, nie jest też kopią Wersalu, … Czytaj dalej Schleiβheim i Maxlrain, czyli dlaczego warto czasami zjechać z głównej drogi →

Całkiem sporo tych zamków i pałaców w Bawarii. Na tej mapie są tylko te, którymi zarządza państwo. Wiele pałaców znajduje się w rękach prywatnych właścicieli, którzy również udostępniają część swoich prywatnych posiadłości do zwiedzania. Tak jest chociażby z największym prywatnym pałacem w Bawarii – siedzibą rodu Thurn und Taxis znajdującym się w Ratyzbonie. Musieliśmy tylko … Czytaj dalej Opowieść o pięknym pałacu i wspaniałej rezydencji →

Nie może być inaczej- nazwa tego miasta ma zdecydowanie negatywne konotacje w Polsce. Kiedy ktoś mówi „jedziemy do Dachau” to, nawet ponad 70 lat po zakończeniu II wojny światowej, czujemy wewnętrzny niepokój. Trudno się dziwić, bo dla nas ta nazwa oznacza obóz koncentracyjny, ból i niewiarygodne cierpienie wielu tysięcy ludzi różnych narodowości, w tym wielu … Czytaj dalej Dachau – miasto w cieniu obozu Dachau – eine Stadt im Schatten des Konzentrationslagers →

„Przejdę, nie pozostawiwszy śladu”… Ma w mojej głowie osobną szufladkę. Tam gromadzę wszystkie wiadomości o niej. Elżbieta Amalia Eugenia von Wittelsbach. Cesarzowa Austrii i królowa Węgier i Czech. Lub po prostu : Sissi . Wycieczka do Bad Ischl, do „Kaiservilla” przypomniała mi po raz kolejny, że czasami z pozoru nic nie znaczące wydarzenie, film, obraz … Czytaj dalej Sissi moja miłość →

„DEN TOTEN ZUR EHR DEN LEBENDEN ZUR MAHNUNG“ – Hołd dla uśmierconych, żywym ku przestrodze /napis na Pomniku Nieznanego Więźnia w Muzeum Miejscu Pamięci Dachau / Dziś jest 17 stycznia 2019 roku - 74 rocznica wyzwolenia Warszawy przez Armię Czerwoną. Tu w Dachau za trzy miesiące, 29 kwietnia, będziemy obchodzić 74 rocznicę wyzwolenia obozu koncentracyjnego … Czytaj dalej DEN TOTEN ZUR EHR DEN LEBENDEN ZUR MAHNUNG →

Zapraszam zatem do ZOO. W Monachium i Salzburgu. A na deser Hellbrunn- podmiejska willa arcybiskupów salzburskich. Dzisiaj zaczęłam sentymentalnie, bo cofam się do lat 70. poprzedniego wieku /Boże, jak to brzmi!/ do słów z wiersza Marii Terlikowskiej, które co poniedziałek, podane w formie krótkiej piosenki, gromadziły przed telewizorami ogromne rzesze młodych, jeszcze młodszych i starszych … Czytaj dalej „I KUDŁATE I ŁACIATE, PRĘGOWANE I SKRZYDLATE. TE CO SKACZĄ I FRUWAJĄ …” →